Στην εργασιακή δυστοπία των ναυπηγίων του Περάματος, η χρόνια απαγόρευση της σωματικής επαφής έχει μετατρέψει τις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις σε απόκοσμες προσομοιώσεις καταπνιγμένου αισθησιασμού που υπερβαίνει τα ετεροκανονικά στερεότυπα της επιθυμίας. Κάτω από την υπόνοια της ύπαρξης ενός πανταχού παρόντος αλλά αόρατου ελεγκτικού μηχανισμού, ακολουθείται η αφήγηση του Γιώργου, του παλαιότερου εργάτη και υπεύθυνου στο ναυπηγείο, σκιαγραφώντας τις ανθρώπινες σχέσεις και συναλλαγές όπως διαμορφώνονται σε μία καθημερινότητα όπου το οπτικό υποτάσσει το συγκινησιακό. Σε μία από τις κορυφές του όρους Αιγάλεω που εντάσσονται στο Δήμο Περάματος, θεωρείται πως βρισκόταν η θέση από την οποία ο Πέρσης αυτοκράτορας Ξέρξης παρακολούθησε την συντριβή του στόλου του στη ναυμαχία της Σαλαμίνας το 480πχ. Η κορυφή αυτή αποκαλείται από τους κατοίκους «Θρόνος του Ξέρξη».